(Spondias mombin)
Ubos to gęsto ulistnione drzewo z nizinnych lasów Amazonii, dorastające do 20 metrów wysokości. Jego elipsowate liście osiągają długość 45 cm, a kora pnia, z licznymi pęknięciami i wypustkami przypominającymi kolce, po nacięciu wydziela przezroczystą żywicę. Ubos kwitnie na biało, obsypany drobnymi, pachnącymi kwiatami. Dojrzałe owoce, przypominające śliwki o złotym kolorze, są kwaśne w smaku i bogate w żelazo oraz witaminy A i C. Ze względu na znaczną zawartość żelaza zaleca się ich spożywanie w anemii, jednak zbyt duża ilość może zadziałać wymiotnie. W Peru wykorzystuje się do różnego rodzaju terapii wszystkie części ubosu: liście, owoce i korę. Ze względu na szybki przyrost drzewo jest chętnie wykorzystywane na terenach przydomowych, gdyż sadzone w formie naturalnego żywopłotu, daje cień i żywą, podręczną aptekę.
Niezwykle bogaty skład kory ubosu i jej liczne właściwości zdrowotne sprawiają, że jest to część drzewa wyjątkowo ceniona i szeroko stosowana. Znajdują się w niej przede wszystkim steroidy, katechiny, antranole, fenole proste, heterozydy cyjanogenne, flawanony, flawonole, chinony, leukoantocyjanidyny, saponiny i garbniki pirogalowe.
Dzięki nim kora wykazuje właściwości przeciwbólowe, przeciwskurczowe, przeciwzapalne, gojące rany, antybakteryjne, przeciwpleśniowe i antygrzybiczne, antyseptyczne, hemostatyczne i przeciwutleniające (antyoksydacyjne). Jako antyoksydant usuwa z organizmu wolne rodniki, chroniąc materiał genetyczny i spowalniając starzenie się i degenerowanie komórek organizmu, zapobiegając wielu poważnym chorobom, także nowotworom. Ponadto pobudza metabolizm, wzmacnia odporność organizmu, oraz wykazuje działanie ściągające i wspomagające w chorobach skóry. Tamuje też krwawienia i wspomaga leczenie infekcji i stanów zapalnych układu oddechowego i układu rozrodczego, a dzięki właściwościom przeciwskurczowym ma zastosowanie w astmie. Prowadzone badania nad przydatnością kory ubosu w leczeniu nowotworów są obiecujące i zdają się potwierdzać tę właściwość.
WSKAZANIA
- w chorobach układu pokarmowego – wrzody żołądka, jelit, dwunastnicy, zapalenie błon śluzowych, biegunki
- zapalenie pęcherza moczowego
- choroby skóry, zapalenia, popękania, grzybice, opryszczka, zranienia, skaleczenia
- krwawienia, hemoroidy
- choroby reumatyczne
- choroby weneryczne
- leiszmanioza
- ukąszenie przez węża
- zakażenia grzybicze, zapalenia dróg rodnych, infekcje pochwy
- nadmierne krwawienia miesiączkowe i bóle menstruacyjne
- gruźlica
- zapalenie gardła, krtani
- choroby reumatyczne
-
wsparcie leczenia chorób nowotworowych.
SPOSÓB UŻYCIA
Najczęściej 1 – 2 łyżki kory zalać około 700-800 ml zimnej wody i gotować przez 20 minut od momentu wrzenia, na małym ogniu. Odcedzić. Pić 3 x dziennie po 1 szklance.
UWAGA
Nie podawać kobietom ciężarnym ani planującym ciążę.