(Spondias mombin)
 

    Ubos to gęsto ulistnione drzewo z nizinnych lasów Amazonii, dorastające do 20 metrów wysokości. Jego elipsowate liście osiągają długość 45 cm, a kora pnia, z licznymi pęknięciami i wypustkami przypominającymi kolce, po nacięciu wydziela przezroczystą  żywicę. Ubos kwitnie na biało, obsypany drobnymi, pachnącymi kwiatami. Dojrzałe owoce, przypominające śliwki o złotym kolorze, są kwaśne w smaku i bogate w żelazo oraz witaminy A i C. Ze względu na znaczną zawartość żelaza zaleca się ich spożywanie w anemii, jednak zbyt duża ilość może zadziałać wymiotnie. W Peru wykorzystuje się do różnego rodzaju terapii wszystkie części ubosu: liście, owoce i korę. Ze względu na szybki przyrost drzewo jest chętnie wykorzystywane na terenach przydomowych, gdyż sadzone w formie naturalnego żywopłotu, daje cień i żywą, podręczną aptekę.

    Niezwykle bogaty skład kory ubosu i jej liczne właściwości zdrowotne sprawiają, że jest to część drzewa wyjątkowo ceniona i szeroko stosowana. Znajdują się w niej  przede wszystkim  steroidy, katechiny, antranole, fenole proste, heterozydy cyjanogenne, flawanony, flawonole, chinony, leukoantocyjanidyny, saponiny i garbniki pirogalowe.
Dzięki nim kora wykazuje właściwości przeciwbólowe, przeciwskurczowe, przeciwzapalne,  gojące rany, antybakteryjne, przeciwpleśniowe i antygrzybiczne, antyseptyczne, hemostatyczne i przeciwutleniające (antyoksydacyjne). Jako antyoksydant usuwa z organizmu wolne rodniki, chroniąc materiał genetyczny i spowalniając starzenie się i degenerowanie komórek organizmu, zapobiegając wielu poważnym chorobom, także nowotworom. Ponadto pobudza metabolizm, wzmacnia odporność organizmu, oraz wykazuje działanie ściągające i wspomagające w chorobach skóry. Tamuje też krwawienia i wspomaga leczenie infekcji i stanów zapalnych układu oddechowego i układu rozrodczego, a dzięki właściwościom przeciwskurczowym ma zastosowanie  w astmie. Prowadzone badania nad przydatnością kory ubosu w leczeniu nowotworów są obiecujące i zdają się  potwierdzać tę właściwość.

   
 

WSKAZANIA

• w chorobach układu pokarmowego – wrzody żołądka, jelit, dwunastnicy, zapalenie błon śluzowych, biegunki  
• zapalenie pęcherza moczowego
• choroby skóry, zapalenia, popękania, grzybice, opryszczka, zranienia, skaleczenia  
• krwawienia, hemoroidy
• choroby  reumatyczne  
• choroby weneryczne
• leiszmanioza
• ukąszenie przez węża 
• zakażenia grzybicze, zapalenia dróg rodnych, infekcje pochwy   
• nadmierne krwawienia miesiączkowe i bóle menstruacyjne
• gruźlica  
• zapalenie gardła, krtani  
• choroby reumatyczne   
• wsparcie leczenia chorób nowotworowych.
   

SPOSÓB UŻYCIA

Najczęściej 1 – 2 łyżki kory zalać około 700-800 ml zimnej wody i gotować przez 20 minut od momentu wrzenia, na małym ogniu. Odcedzić. Pić 3 x dziennie po 1 szklance. 
 

UWAGA

Nie podawać kobietom  ciężarnym ani planującym ciążę.